فرصتى براى آشتى درنشستى بمناسبت آغاز ماه مبارك رمضان، دوستى از تجربه جديدش سخن گفت، سخنى كه دهها خانواده آن را تجربه نمودند.

دوست من گفت: يكى از كارهاى انسانى وتربيتى كه سازمان نردبان حقوقى شيعه (شيعه رايتس واتش) در واشنگتن انجام داد كه منجر آشتى بين خانواده هاى شيعه در واشنگتن بزرگ (دى سي، مريلند، و ويرجينيا) گرديد، استفاده بهينه از ماههاى رحمت الهى (رجب، شعبان، وماه مبارك رمضان) بود. گردانندگان اين سازمان حقوقى انسانى شيعه از آغاز ماه رجب خانواده هاى درگير در مسائل خانوادگى را به پرورش روح وروان دعوت نمود.

پاك سازى روح وجان ماههاى رجب وشعبان در واقع حكم خانه تكانى را دارد وبعبارت ديگر زمينه پاك سازى بشمار مى آيد، در اين ماهها فرهيختگان (آنهائى كه بخواهند پاك باشند) بامجموعه اذكار واعمال، خود را در كمپينگ آزمون بزرگ الهى قرار مى دهند.

در اين كمپينگ بزرگ مليونها داوطلب شركت مى كنند و با در دست داشتن علامت هاى مثبت درجات سرافرازى را طى نموده وبه بركت روزه، استغفار، حمد وشكر خدا، وقراءت (ياحفظ) سوره هاى قرآنى و دهها عمل ديگر، نام خود را درليست برندگان ثبت مى كنند.

آورده اند كه عبد الله بن مروان حمار كه ازبنى عباس بود و وليعهد مروان نيز به حساب مى آمد، از دست زمامدار وقت گريخته وبه پادشاه نوبه (اتيوبى فعلى وافريقاى آن روز) پناه آورده بود، جريان برخورد با پادشاه نوبه را براى منصور دوانيقى اينگونه بيان كرد:
ما به خاك نوبه وارد شديم، چند روز آنجا بوديم تا اينكه خبر ما به پادشاه رسيد، فرش وبساط وآذوقه فراوان براى ما فرستاد ومنازل وسيعى براى ماتعيين كرد، بعد خود با ٥٠ نفر از اصحابش به ديدار ما آمد، من از آنها استقبال كردم، صدر مجلس را پيشنهاد كردم، او روى زمين نشست

نيمه شعبان نزديك بود، حركت ملائكه به سوى خانه يازدهمين اختر تابناك تُند تر شده بود، هزاران هزار، دسته دسته، گلهاى بهشتى در دست، منظره جالبى درست كرده بودند.

شيطان در تكاپو افتاد، راههاى مختلف را پيمود، به دنبال خبر، همه درهاى ممكن را كوبيد، هيچ خبرى نبود، ترس شيطان بيشتر شد، هنوز از نشانه هاى پايانى جهان خبرى نبود، اين نگرانى او را كلافه كرده بود.

٢٧ رجب ولادتى ديگر از خورشيد، يا درخششى ديگر از نور، روزى كه خداوند حجت خود را برمردم گيتى تمام گرديد، وآئين پايانى را برگزيد.

رجب يكى از ماههاى برگزيده خداوند است، در اين ماه همواره بركت بشكل انبوه بر مردم سرازير گرديد، رحمت پروردگاه بشكل ديگرى نمايان شد و شكل تازه اى به خود گرفت. اين بار رحمت مجسّم گرديد وبراى جهانيان، نه يك دسته، نه يك قبيله وگروه، بلكه جهانيان.