از نور درخششى ديگر
٢٧ رجب ولادتى ديگر از خورشيد، يا درخششى ديگر از نور، روزى كه خداوند حجت خود را برمردم گيتى تمام گرديد، وآئين پايانى را برگزيد.
رجب يكى از ماههاى برگزيده خداوند است، در اين ماه همواره بركت بشكل انبوه بر مردم سرازير گرديد، رحمت پروردگاه بشكل ديگرى نمايان شد و شكل تازه اى به خود گرفت. اين بار رحمت مجسّم گرديد وبراى جهانيان، نه يك دسته، نه يك قبيله وگروه، بلكه جهانيان.
اين رحمت الهى دسته گلى در دست دارد، كه جهانيان را از كمالات كامل سازد.
بُعثتُ لأُتمم مكارم الاخلاق!
(مكارم) جمع (مُكرَمه) است، يعنى هرآنچه خوب است بايد خوب تر وبا درخشش بيشتر عرضه گردد، تا آنجا كه خوب ترى ديگر معنى نداشته باشد.
راستى آزمائى در بشر يك نياز مُبرم است كه بايد همه از فيلتر آن بگذرند، تنها راستى نيست، كه درستى، أمانت، خُلق وخوى نيكو، گفتارها، كردارها، وحتى انديشه ها را در بر ميگيرد.
رسول گرامى اسلام كه درجاهليت به أمانت دارى معروف بود، همه اورا به محمد أمين مى شناختند، اكنون دسته گُلى در دست دارد كه براى انسانهاى مختلف عِطرهاى متفاوت عرضه نموده وجهانى انباشته از خوبيها ودرستيها و… براى همه بسازد.
خويشاوندان خود را در منزلى جمع نمود واز آنها سؤال كرد: اگر من به شما بگويم پشت كوههاى مكه دشمن دركمين شماست، از من مى پذيريد، همه يك صدا گفتند: آرى.
اين اعترافى بود كه همه اذعان كنند به راستگوئى اين رسول گرامى. ومقدمه اى بود تا پيام رسالت آسمانى به گوش همه برسد كه خدا يكى بيش نيست، بگوئيد تا رستگار شويد.
رستگارى از درون آغاز، وبا عمل ريشه دوانده، وبا بيان توسعه پيدا مى كند، كه ايمان ريشه اى در دل، واقرار است بازبان، وعملى است به تمامى اركان.
رستگارى نويدى آسمانى است كه انباشته از نور ايمان درونى ومملو از رحمت پروردگار.
محمد تقى ذاكرى
٢٤ رجب ١٤٣٧
