خدمات مجانى يك فرهنگ است
بدون اغراق، اديان الهي بذل وبخش وخوشحال كردن انسانها را يك تكليف اخلاقى شمرده اند.
در اسلام شايد هزاران حديث از كلمات رسول گرامى وامامان برحق (عليهم صلوات الله اجمعين) وارد شده است باعناوين مختلف، كه همگى مردم را دعوت به همكارى ورفع نياز يكديگر مينمايد.
گشايش از گِره ها ورفع موانع از سر راه مردم نيز از همين موارد است.
ليكن دولتهاى اسلامى عموماً (مانند بقيه امور دينى واخلاقى كه در اسلام سفارش شده وعمل نميكنند) عمل نمودن به اين مسأله را زيان حكومتى ويا هدر دادن اموال مملكت ميدانند، وحاضر هستند هرگونه هزينه اى را بر دوش مردم بگذارند وخويش را از اين فرهنگ انسان ساز دور نگاه دارند.
در حكومت حضرت على (عليه السلام) كه نمونه بارز حكومت اسلام است، اب، مسكن، فرصتهاى شغلى به رايگان در اختيار مردم بود.
اخيراً نيز بعضى از كشورهاى اوروپائى براى، حل مشكل ترافيك وتشويق مردم به استفاده از سرويسهاى عمومى، حمل ونقل ( أعم از اتوبوس، قطار، مترو و.. ) درشهرها را رايگان اعلام نمودند.
اين تصور كه احكام اسلام عمل نشدنى است، ديگر جواب گو نيست.
برطرف نمودن ديوارها بين كشورها، در اوروپا معمول شد دهها سال، زمين مجانى دادن به مردم نيز معمول شد، حتى صدام حسين نيز به ان عمل كرد.
واكنون مجانى شدن حمل ونقل (اقلاً) براى حل مشكل ترافيك.
اين انتظار از دولتهاى اسلامى هست كه بررسى كنند هزينه هاى مترتب شده بر ايجاد اداره هائى مانند طرح ترافيك وامثال آن، كه زياد هم به وجود امده، وحقوق هزاران كارمند و…. كمتر از مجانى نمودن حمل ونقل است، يا بيشتر؟
عرض بنده اولاً بررسى نمودن است، تا اگر معلوم شد كدام يك به صرفه است، به ان عمل شود.
از درامدهاى كلان مملكتهاى اسلامى وپول نفت ومعادن گرفته تا عبور هواپيماها از سرزمينهاى اسلامى و…. همه درامد مملكت را جمع كنيم و ببينيم ما به مردم چه چيز را مجانى داديم؟
واقعاً از خود سؤال كنيم اين عناوين زيباى: هرچه داريم از مردم داريم، مردم در رأس همه امورند، ودهها عنوان انقلانى، انسانى، وسياسى كه در همه كشورهاى اسلامى مطرح است، در كدام مغازه قابل معامله است؟
رسول خدا (صلى الله عليه وآله) زمين رايگان را حق اوليه مردم ميدانست، نه تنها در حكومتش، بلكه تمامى كتابهاى حديثى وفقهاى شيعه اين حكم را تا امروز نافذ ميدانند، چون يك قانون است كه زمين، مال خدا و هركس آن را آباد كند، ميتواند تملك كند، وغير قابل فروش است.
امير مؤمنان (عليه السلام) ضرف ٥ سال حكومتش، مسكن، آب، وكار را براى مردم فراهم نمود، وبدين وسيله حقوق اوليه مردم را مجاناً در اختيار ايشان قرار داد.
بركسى منت نيست، اين حق مردم است كه از دولت دريافت كنند، ودولت در اسلام مالك نيست، وتنها سِمَت نظارتى دارد وبس.
پس خوب است، نه از اسلام وديگر اديان الهى، بلكه از حكومتهاى بي دين، ياد بگيريم و مردم را شريك در منافع كشور قرار دهيم.
خدمات مجانى دادن به مردم يك فرهنگ است، بيائيد آن را باور كنيم و به آن عمل كنيم.
نان گندم نخورده، دست مردم ديده ايم.
١٣ اسفند ١٣٩٨
