همسر وحق طلاق
طلاق يعنى گسستن تار وپود خانواده، از نظر شريعت اسلام ناپسند است، ولى بعنوان حل مشكل خانواده مورد توجه است.
دانستن حق وحقوق طرفين (زن وشوهر) از نظر مذهب شيعه بسيار مهم است، ولذا و در شرائط عادي خانمها قبل از عقد ميتوانند شرط كنند (شرط ضمن عقد گفته ميشود) واز شوهر وكالت غير قابل عزل براى طلاق بگيرند، تا حق آنها حفظ شود.
مثلاً اگر شوهر همسر خود را بزند، يا اينكه حق همبسترى را ادا نكند، ويا اينكه هزينه زندگى متعارف (نفقه) همسر را پرداخت نكند، ويا اينكه زندگى در كنار شوهر براى همسر مشقت داشته باشد ويا اينكه خانه براى همسر امنيت نداشته باشد.
در غير اين صورت، خانمها در چند حالت ميتوانند درخواست طلاق كنند، كه مهمترين آنها بدين شرح است:
١- شوهر نفقه ندهد و خانم از نظر معيشتى مشكل مالي داشته باشد.
٢- خانم جوان باشد كه از نظر فيزيكى يا غريزى نياز به شوهر داشته باشد.
٣- خانم در كنار شوهر امنيت روحى وروانى نداشته باشد واين زندگى براى همسر پُر مشقت يا مخاطره باشد.
در غير از اين صورت اختيار طلاق دست شوهر است.
طلاق هم (عموماً) دو نوع است:
١- طلاق رجعي كه شوهر ميتواند (در مدت عِده) بدون عقد رجوع كند، وبراى خانم مستحب است بهترين ارايش را داشته باشد ومانند يك همسر واقعى درهمان منزل بماند وانواع لباسهاى جذاب را بپوشد تا شوهر را جذب خود كند.
درتمام مدت عِده مرد حق ندارد همسر مطلقه خود را از منزل بيرون كند.
٢- طلاق خلعي كه بايد همسر از شوهر متنفر باشد وحاضر شود مقدار يا كل مهر را ببخشد واز دست شوهر خلاص شود.
در اين صورت مرد حق بازگشت (رجوع) ندارد.
مگر اينكه ضمن شرائط خاص و همانند همه خواستگاران، براى زندگى مشترك قرارداد مهر وعقد جديد داشته باشند.
نوع سوم طلاق: طلاق از طريق مرجع تقليد است.
يعني شوهر بهيچ وجه حاضر به طلاق شرعى نباشد، واين عمل براى همسر دشوار باشد، ودر واقع شوهر قصد اذيت همسر را داشته باشد.
اين نوع طلاق بعنوان راه حل مطرح است و شرائط خاصى دارد.
در اين صورت مجرى طلاق بايد اذن خاص از يك مجتهد واجد شرائط داشته باشد.
