در گذشته گفتيم بجاى عشق محبت وفداكارى يك امر عقلائى است. اين مطلب را اضافه كنم: در زندگی مشترک چیزهایی مهم تر از عشق و علاقه (محبت) هم هست. مثل مدارا با یکدیگر، مهربانی، تفاهم، احترام و

بسيار اتفاق افتاده كه دلخوريهاى درون زندگى به نحوى به بيرون از منزل راه بافته. اين خطرناك است چون بسيارى از حرفها گفتنى نيست، وبسيارى از كردارها غير قابل انتقال است، واگر هم منتقل شود، تمام حقايق نيست، برداشت من از اتفاقاتى

يكى از عادتهاى زشتى كه ممكن است ما داشته باشيم، مسأله كينه است، كينه همان حالت درونى افراد است كه به دل ميگيرند، وآن را نگاه داشته تا روزى انتقام بگيرند. كينه اولش دلخورى است ولى كم كم تبديل به يك

بسيار ديده شده كه زن ياشوهر همسرش را به انجام كارى تهديد ميكند، اين تهديد عموماً سبب ميشود طرف مقابل جبهه گيرى كند و تصميمى بگيرد كه خوش آيند نباشد. گذشته از اينكه تهديد مقدمه يا مساوى بالج بازى است، ممكن

اين مقوله از كساني كه در زندگى موفق نبوده اند، نقل شده. عموماً انسانهاى ناموفق گناه عدم موفقيتهارا گردن ديگران مي اندازند تا خود را تبرئه كنند. حال بايد ديد واقعاً به مرد نميشه اعتماد كرد، يا به زن؟ مردها ديوار پوچ هستند

دقيقه اى در برابر آئينه قرار بگيريد، ولى فقط بديهاى چهره يا اندام خودتان را ببينيد. دريك روز ديگر همان اندازه وقت را بگذاريد أما براى ديدن خوبيها. كلك نزنيد لطفاً بادقت، اول بديهارا ببينيد وسپس خوبيها. چرا عموم مردم بديهارا بيشتر ميبينند؟ اين