حساب سر انگشتي (!)
اخيراً يك پيمان همسرى بستم وعقد شرعى خواندم براى يك دختر پاك ( نام كشور) ويك جوان پرهيزكار (نام كشور) كه مبلغ ١٤ دولار (بنام چهارده معصوم) مهر خود قرار دادند. فقط ١٤ دولار.
اصرار از دختر بود كه مهر بيشتر نشود. چون تبرك نام وعدد چهارده معصوم برايش فوق العاده أهميت داشت، وپسر هم ميگفت: تا يك سال قبل ماهمه چيز داشتيم ولى جنگ خانمان سوز وبمبارانهاى پياپى در كشورمان همه هستى ما را از ما گرفت.
اين حادثه مرا بياد دوران جوانى خودم انداخت كه حدود نيم قرن از آن ميگذرد.
در آن زمان ازدواجها آسان ومهر ها به مهر حضرت زهرا نزديك تر بود.
بياد دارم هزاران پيمان زناشوئى بامهر چند شاخه گُل بسته شد و زندگيها شيرين تر وپيوندها مستحكم تر بود.
اين موضوع ودهها موضوع ديگر را درگفتگوها وجلسات متعدد، مورد بررسى قرار دادم.
مثلا: در ايران در نيم قرن گذشته، آمار گوياى چند مليون مسؤليت پذير، مؤمن، نماز خوان، افراد بى تفاوت و حتى افراد غير متدين بود، وامروز با درنظر گرفتن رشد جمعيت وتغيير وتحولات مختلف، آمار كدام يك از طبقات فوق كمتر يا بيشتر شد؟
مثلا اگر نماز خوانها ٥٠٪ از كل جمعيت كشور را نشان ميداد، امروز چند درصد شده؟
غير متدين ها اگر ١٠٪ بودند، امروز چند درصد شده ؟
بسيارى از مردم گناه را گردن موبايل و تكنولوژى مى اندازند، وبسيارند كسانى كه به گردن سياستمداران وحكومتها مى اندازند.
وچه بسا گناه از گردن ما روحانيت نيز دور نباشد، وما عملاً مقصر باشيم.
اختلافهاى خانواده ها ناشى از چيست؟
زن كشى ها، مرد كشى وخيانت زن وشوهر ها از كجا منشأ گرفته است؟
در صد خانمهائى كه شوهر را بخاطر دريافت مهر به زندان انداخته اند، چقدر ارزيابى ميشود؟
فساد در جوامع اسلامى ما تا كجا پيش رفته است؟
پس از سالها كه دست دزد قطع نميشد، اخيرا خبر از احتمال شروع قطع دست در بعضى شهرها رسيده است.
بيكارى، بى خانه بودن، نيازهاى جوانان، و… تا كجا پيش رفته است؟
شايد نتوان ونبايد آمار اينهارا درآورد.
ولى على الاقل هريك از آحاد ملت بايد در فكر چراها وچگونه ها باشد، شايد كه راه حلى پيدا شود.
چرا دولتها زمين مجانى به نيازمندان نميدهند؟
چرا بانكها ربا مى گيرند، ونزول مى دهند؟
چرا همه بر سر يكديگر كلاه ميگذارند؟
چرا ثروتمندان حقوق شرعى خود را پرداخت نمى كنند تا مشكلات جامعه راه بسوى حل بيابد؟
چرا فقرا ونياز مندان قناعت نمى كنند؟
وصدها چراى ديگر.
آيا كسى خودش را مقصر ميداند؟
بايك حساب سر انگشتى هريك از ما مى تواند خويشتن را محاسبه و عملكرد خود را ارزيابى كند.
از همه ما مهمتر، حكومتهاى ما وروحانيت ما بايد خود را مورد حساب رسى قرار دهند.
تصور كنيد: امروز از دنيا رفتيم ودر قبر از ما سؤال كردند، براى هر يك از مسؤليتها وتوانائيهاى ما سؤال كردند، چه جوابى داريم؟
اگر قانون از كجا آورده اى را مطرح كردند؟
اگر چرا مشكلات را حل نكرديد گفتند؟
پروردگارا، روشنگرى را در وجود ما يك فرهنگ قرار ده. آمين.
١٤ ذي حجه ١٤٤٦
