مسلمان كبريت بى خطر است

در كلام پيشوايان دين ومذهب آمده است: مسلمان كسى است كه ديگران از دست وزبان او در أمان باشند، اين بدان معنى نيست كه فقط دست وزبان ملاك تحقق أمنيت است، بلكه بمعنى بى خطر بودن وجود أوست.

دست نمادى است از كردار، وزبان نمادى از گفتار، پس أكر با پا، يا چشم و… خود، كارى انجام داد كه منتهى شد به اذيت يك انسان ديگر، اين عمل لطمه مى زند به إعتبار مسلمان بودن او.

انسانها گاها باكردارى اگرچه ناپيدا ونامفهوم باشد، مثلا اگر كار مشتركى با كسى دارند، و با أو هماهنگى نكند، همين عمل أگرچه ناخواسته هم باشد، ممكن است مورد ضرر وزيان شخص مقابل باشد، أگر چه اين اذيت معنويت (آزردگى) باشد.

اينكه ديگرى چه مى كند وظيفه من نيست، وظيفه من حفظ ارزشهاى خود من است، حفظ دين ومعتقدات خود من است، محاسبه كردار ورفتار خود، جزء لاينفك مسؤوليتهاى من است، پس من نبايد واكنشى عمل كنم، زيرا كه من خود يك انسان مستقل هستم ودر برابر وظائف خود مسؤوليتى دارم.

از آن جهت مثال به كبريت زدم، زيرا كه مسلمان يعنى مثبت، پُرتلاش، خستگى ناپذير و خدمتگذار جامعه، آن هم طبق ظوابط شرع وعرف، پس نمى توان كبريت نبود، چون كبريت نماد از يك عمل مثبت است، يعنى سود دهى به فرد وجامعه است، مى تواند بهترين غذا را به پزد، ومى تواند خانه او را آتش زند، ليكن اگر كنترل شود وهدفمند، آن وقت مى توان به وجود  او اعتماد كرد، وحتى به آن افتخار نمود.

مسأله مهم ديگر اينكه، خداى رحمت كند كسى را كه راه غيبت كردن ديگران را به بندد، بدين معنى كه كارى نكند ديگران از او غيبت كنند، اين فرمايش بزرگان دين است، ولذا اگر لازمه كار (نمى گويم وظيفه من) هماهنگى باشد، ومن هماهنگى نكنم، سبب غيبت ديگران مى شوم، اين فعل گناه ديگريست كه بازهم لطمه مى زند به إعتبار مسلمان بودن من.

گاهاً افراد نمى توانند يكديگر را پيدا كنند، دقيقاً مانند يافتن كانال خبر از طريق امواج راديو مثلاً، در اين صورت با مشكل روبرو خواهند شد، اگرچه اين اختلاف يك هزارم مليمتر باشد، به همان اندازه صدا بامشكل خواهد رسيد.

در اين صورت خيلى دوستانه مى توانند بايكديگر درميان گذارده ومسؤوليتهارا مثلاً جابجا نمايند.

يك قاعدهء مهمى در كار وزندگى هست كه بايد مد نظر قرار گيرد، وبراى هميشه، ودر همه جا، وآن ثواب وعقاب كار هاست، ثواب وعقاب حقيقى ومجازى، هردو وجود حقيقى دارند، پس اگر كارمشترك در يك فضاى فرهنگى، آموزشى، اجتماعى، مذهبى و… وجود دارد، نبايد با عملكرد، يا گفتار، كنش، يا واكنش، ثواب را به گناه غيبت، تهمت و… آلوده كنيم.

كار مشترك نكردن (أگرچه مستحب مؤكد هم باشد) بهتر است از كار مشتركى كه همراه باغيبت بشود، چون غيبت حرام است.

٢٨ شعبان المعظم

 

به اشتراک گذاشتن با :