به كدام سو دست دراز كنيم؟
س: چراهنگام دعا، دستهاى خود را بالا مى بريم، وبه بالا نگاه مى كنيم، مگرخدا بالا است؟
ج: عموما انسانها جهت شناس هستند، و براى سخن گفتن بايد جايي را بعنوان جهت مخاطب قرار بدهند، به هركجا نگاه كنند اين سؤال مطرح است كه چرا؟
از سوى ديگر فيوضات ازمقام بالا فرود مى آيند، وهنگام درخواست انسان خود را درپايين ترين نقطه ومقام ربوبيت را دربالاترین تصور مى كند، درقنوت نماز نيزمى بايست دستهارا بعنوان نياز به بالا نشان دهيم تا از فيوضات الهى بهره گيريم.
دست گيرنده ودست دهنده نيز همين معنى را بيان مى كند.
درخواست كننده بايد دست دراز نموده واز فيض دهنده وبخشش كننده نير توقع است كه از بالاترين ها فرود آيد.
شايد اين كه خداوند پيامبرانى را فرستاده وبه دستور شرع مقدس هم براى آنها مقام وبارگاهى درست شده، وبه دستور خداوند مأمورشده ايم كه ايشان را وسيله نزديك شدن به درگاه الهى قرار دهيم نيز همين أمر باشد كه ايشان نمودار درگاه الهى باشند.
