مبعث، باز سازى جامعه انسانى

قران كريم بعثت پيامبران الهى را باز سازى جامعه انسانى دانسته ، وموجب زدودن قوانين دست وپاگير ساخت دست بشر معرفى مى كند.
(يعلمهم ويزكيهم) از يك سو، و(يضع عنهم إصرهم والأغلال التى كانت عليهم) از سوى ديگر، وظيفه پيام آوران پروردگار منحصر ميداند به:
١- تعليم وتربيت، يعنى فراگيرى ظوابط ونحوه بكار گيرى آنها.
٢- خود سازى كه مقدمه ساختار جامعه ايمانى باشد.
٣- برداشتن قوانين دست وپاگيرى كه ملتهارا كت بسته به ديار جهل ونادانى فرستاده وزورمندان را بر گردن ايشان حاكم نموده.
٤- زدودن تحميل هاى زورمندان كه موجب استمرار بردگى أمتها شده است.
انجام اينگونه كارهاى بسيار مهم فقط از عهده پيامبران ممكن است، زيرا ايشان جاه طلب وسودجو نيستند، وآنچه مورد پسند خالق هستى است را بر خواسته هاى بشرى ترجيح مى دهند.
باعلم به اين واقع كه: بشر اگر سود جو نباشد، جامعه به نا اميدى سوق يافته واز پيشرفت مى ماند، سودجوئى نيز اگر منافع نداشته باشد، سودجوئى نخواهد بود، پس سودجوئى مى تواند بد باشد، ليكن سودجوئى ومنفعت طلبى اگر براى همه افراد وآحاد امت باشد، ومانع از ضرر وزيان امتها باشد، تحقق آن ممكن نيست مگر درپرتو قانونى كه انسانيت انسان را برجامعه حاكم نمايد، واين ميسر نيست مگر با كنترل قانونمند، وآن مقدور نمى شود مگر با فرهيختگانى كه منفاعشان در رشد امتها باشد، يعنى منفعت خدائى باشد نه شخصى.
ولذا در قران كريم  بر لزوم گسترش وتوسعه فردى واجتماعى تأكيد فراوان شده وآن را عامل موفقيت و نتيجه تلاش آدمى مى داند، واگر تلاش وتوسعه نباشد، خمودى ونا اميدى بر جامعه حاكم خواهد شد، پس وظيفه انسان تلاش است وبدون وقفه، أما قانونمند وتأمين كننده منافع عمومى.
ولذا، خداوند هر از گاهى، وآن هنگام كه بشر از قانونمندى دور شود وگردن كشى نمايد، پيامبرانى را مى فرستد تا ايشان را اصلاح وراه را براى پيشرفت واقعى وهمگانى هموار سازند.
اين قوانين دست وپاگير لزوماً اقتصادى نيستند، اجتماعى، سياسى، روانى وده ها مثال ومورد ديگر را نيز شامل مى شود، كه عموماً به دورى از پرستش خداوند منتهى خواهد شد، وبرهمين أساس جوامع بشرى نيازمند دگرگونى خواهد بود، واين يعنى نياز به بعثت پيامبران وپيام آوران الهى.
گاه ديده مى شود وضع جامعه گردش خوبى دارد، وهمه در استفاده از منابع مساوى هستند، ليكن انسانيت در آن جامعه نيست، وبر اساس منافع، جامعه مكانيزم بر مردم حاكم شده است، واين نشانه پوچى وآغاز سراشيبى امتهاست، پس تجديد وباز نگرى لازم آيد، وبعثتى ديگر.
واينك بعثت آخرين رسول وپيام آور الهى كه مى بايست تكامل بخش تمامى اديان، ونيازهاى جوامع بشرى تا روز قيامت باشد، واين چنين است، پس كمال عقل، وتمامى قابليت در كتاب ومكتب هموار شده، ورشد انسانها باسرعت بيشترى درحركت است، وبا پيشرفت تكنولژى زمان كوتاه تر واميدها بيشتر خواهد شد.
انتظار مى رود، انسانها نيز با توان بيشترى راههاى رسيدن به مقصود را سپرى نموده ودر جهت تحقق آرمانهاى بعثت گام هاى عملى واستوار بردارند.

٢٦ رجب ٣٨

به اشتراک گذاشتن با :